By the changes in my life I pretend.......
Καθαρή Δευτέρα βράδυ, γυρνάμε με την Ε. από το καλοκαιρινό σπίτι, ακούγοντας NITS στο δρόμο. Την προηγούμενη μέρα καθαρίσαμε το σπίτι, έβαλα ένα πλυντήριο με κοντομάνικα και φανελάκια και βρήκα στο τραπέζι έναν "Ταχυδρόμο" από τις 2 Σεπτεμβρίου του 2006 και σ'ένα ράφι τις "Εμμονές" της Κρίστεβα, το μοναδικό βιβλίο που κανείς δεν κατάφερε να διαβάσει. Το σπίτι ζούσε ακόμη στο καλοκαίρι, τέλη Φεβρουαρίου, αλλά τίποτα δεν θύμιζε τις ζεστές τεμπέλικες μέρες του (με μόνο δυό ανθρώπους μέσα, φαινόταν απελπιστικά άδειο).
Στο δρόμο για την επιστροφή σκεφτόμουν μια άλλη αναχώρηση. Φεύγω άλλο ένα ταξίδι με αεροπλάνο (γαμώτο!) κι αν καταφέρουμε να γυρίσουμε και δεν αφήσουμε τα κόκκαλά μας σε καμμιά χιονισμένη βουνοπλαγιά, ή αν κανένα alien του σκάφους δεν μας καταβροχθίσει όλους, τότε θα αισθανθώ τυχερή.
Σας αφήνω γειά λοιπόν (για καμμιά βδομάδα, ελπίζω κι όχι για πάντα) και κάποια στιγμή θα τα ξαναπούμε......
Adieu Sweet Bahnhof - The NITS