Nothing ever burns down by itself, every fire needs a little bit of help.......

Την Κυριακή των εκλογών ξυπνάω νωρίς το μεσημέρι. Το προηγούμενο βράδυ ήμασταν σ' ένα μπαρ όλοι οι ξενιτεμένοι ετεροδημότες που γύρισαν στη γενέτειρα αποφασισμένοι να τα χώσουν στην εξουσία και να ρίξουν τους μέχρι τότε νομάρχη και δήμαρχο ( ακόμα παίζεται αν πετύχαμε ως προς το ήμισυ το στόχο). Μπαίνω να κάνω ένα ντουζ για να αισθανθώ άνθρωπος ξανά και με το που βγαίνω, χτυπά το τηλέφωνο.
- Καλημέρα, μου λέει μια ενθουσιώδης και ΠΟΛΥ νεανική φωνή, θέλετε να πάρετε μέρος σ' έναν διαγωνισμό, να απαντήσετε μία ερώτηση και να κερδίσετε ένα SONY laptop τελευταίας τεχνολογίας;
- Όχι ευχαριστώ, απαντάω.
- Είστε πουτάνα!!!!!
Αυτό που με ισοπέδωσε ήταν ο πληθυντικός. Θα σε βρίσω με το γάντι, γιατί είμαι μόνο 8 χρονών και μου έχουν μάθει να μιλάω σωστά σε όλους τους (εχθρούς) ενήλικες. 'Ολη την υπόλοιπη μέρα το θυμόμουν και γελούσα. Μετά μαζευτήκαμε οι προαναφερθέντες ετεροδημότες, για να δούμε τα αποτελέσματα και κάπως κόπηκε το γέλιο γιατί βγάλαμε για άλλη μια φορά τον νομάρχη που μας αξίζει. Έτσι το μόνο που έμεινε ήταν ένα χαρούμενο reunion, μια γλυκιά φάρσα και η ελπίδα οτι αυτή η πόλη ΔΕΝ θα βγάλει ξανά τον ίδιο δήμαρχο. Με τέτοια νέα γενιά που περιμένει πότε θα φύγουν οι δικοί της για να πάνε να ψηφίσουν, ώστε να βάλει την απόκρυψη και ν' αρχίσει τα τηλέφωνα σε αγνώστους, ομολογώ ότι οι ελπίδες μου έχουν αναπτερωθεί.



Give The Anarchist A Cigarette - Chumbawamba