You're so like the lady with the mystic smile......

Προχθές είδαμε τον "Κώδικα Ντα Βίντσι" σ'έναν θερινό κινηματογράφο.
Αφού η Αμελί είναι η απευθείας απόγονος του Ιησού Χριστού στην γή, τότε μάλλον ζούμε στο σύμπαν του Λιακόπουλου και οι καταραμένοι υποχθόνιοι παραμονεύουν κλεισμένοι στο υπέδαφος της ερήμου Τακλαμακάν, να ορμήσουν και να μας φάνε.
Η ταινία ήταν ωραιότατη, όπως και το βιβλίο. Την επόμενη φορά ελπίζω να την δω κιόλας γιατί προχθές είχα την προσοχή μου στραμμένη στη γάτα του σινεμά και παίζαμε. Δυστυχώς όταν διάβαζα το βιβλίο η γάτα ( ή η οποιαδήποτε γάτα ) δεν ήταν δίπλα μου. Ίσως να την είχε κάνει για τη έρημο Τακλαμακάν, για να γλιτώσει από τον επίσκοπο Αρινγκαρόθα και την φονική του μηχανή ή ίσως γιατί έβλεπε γύρω της μια παραλία που όλοι διάβαζαν τον "Κώδικα Ντα Βίντσι" σε πέντε διαφορετικές γλώσσες και συνειδητοποίησε κι αυτή οτι ο Λιακόπουλος υπάρχει, έχει δίκιο και το δίκιο του το δίνουμε εμείς που ανακαλύψαμε την νέα θρησκεία: την συνωμοσιολογία.
Μετά από δυόμισι ( ή κάπου εκεί) ώρες ταινίας, δύο διαφορετικές χώρες, καμμιά ντουζίνα τάφους, ένα τουρ (ανύπαρκτο) στο Λόυβρο, κάτι γρίφους ξεπατικωμένους από το "Τέστ" του μήνα, τον Jurgen Prochnow να μιλά άψογα γαλλικά και το μήλο του Νεύτωνα (διότι ως γνωστόν κανείς δεν ξεφεύγει από την βαρύτητα), πήγαμε με κάτι φίλους σ' ένα μπαρ όπου επιδοθήκαμε στην συνοποσιολογία.
Μετά γύρισα στο σπίτι, πήρα την δική μου γάτα αγκαλιά και είδα το τελευταίο τέταρτο από το Law and Order-Criminal Intent αλλά μετά τις μπύρες ήταν πρακτικώς αδύνατον να παρακολουθήσω τους περίπλοκους συλλογισμούς του Robert Goren και δεν κατάλαβα τίποτα.
Μετά με πήρε ο ύπνος στον καναπέ. Είδα ένα υπέροχο όνειρο. Εγώ ήμουν ο Robert Goren, έλυσα όλα τα υποτιθέμενα μυστήρια που μας έχουν πρήξει κι έστειλα τον Λιακόπουλο με το Dan Brown εξορία, στην έρημο Τακλαμακάν μπας και τους έρθει η φώτιση.


Mona Lisa - Nat King Cole