I can't forget but I don't remember what.......

Έχει μερικές μέρες που έρχεται συνέχεια στο μυαλό μου, μια εικόνα. Η εικόνα ενος άντρα που με χαιρετά από το μπαλκόνι. Εγώ είμαι στη θάλασσα, κάνω μπάνιο και στρέφω το βλέμμα μου προς το σπίτι ( το οποίο ευτυχώς, είναι ακομη έξω από τη θάλασσα ). Ο ήλιος είναι πολύ δυνατός και δεν βλέπω καθαρά, όμως ξαφνικά εμφανίζεται ένας άντρας, γέρνει στην κουπαστή του μπαλκονιού και αρχίζει να μου κουνάει το χέρι. Προσπαθώ να ξεχωρίσω ποιός είναι γιατί το σουλούπι του δεν μου λέει και τίποτα, αλλά δεν μπορώ, είμαι πολύ μακριά του. Μετά από ένα- δύο λεπτά, ανασηκώνεται και φεύγει (που; που πηγαίνει; μέσα στο σπίτι;). Τότε αρχίζει ο τρόμος, ο πανικός που σφίγγει το στομάχι ενώ ξέρεις οτι κάτι, κάτι πολύ σημαντικό είναι μπροστά σου αλλά εσύ δεν μπορείς να το δεις. Και μετά η εικόνα φεύγει από μπροστά μου κι ο κόσμος αποκτά μια ευκρίνεια διαφορετική. Ποιός είναι αυτός; Τον ξέρω ή όχι; ( Το παρήγορο είναι οτι φορά μια βερμούδα και κοντομάνικο κι όχι το σετ κουκούλα-κλεψύδρα-δρεπάνι). Θα μου συμβεί κάτι καλό ή όχι; Η ζέστη τα κάνει όλα πιο ελκυστικά αλλά και τόσο πιο τρομακτικά. Σαν να ρέουν, να χάνουν το νόημα τους και να το ξαναβρίσκουν ελαφρώς μεταλλαγμένο. Περίεργη εποχή το καλοκαίρι!