Build a fire, they' re gonna build a fire......

Θυμάμαι ακόμη καθαρά το σπίτι, τον κήπο, τις ελιές, την θάλασσα μπροστά. Την πλαγιά πίσω, τα πεύκα και τα ρέματα που από κει ανεβαίναμε στον βράχο μικροί. Θυμάμαι πολύ αμυδρά μια καλύβα μέσα σ'ένα ξέφωτο του δάσους και γύρω-γύρω μοσχομπίζελα.
Θυμάμαι την αλεπού που ερχόταν μέχρι κάτω και την ταίζαμε, μέχρι που βρέθηκε νεκρή, χτυπημένη από αυτοκίνητο στο δρόμο ( ίσως καλύτερα, που δεν έζησε να δει το δάσος της να καίγεται μαζί της ). Θυμάμαι καλοκαιρινές και χειμωνιάτικες μέρες, τους φίλους μαζεμένους, παραμονές Πρωτοχρονιάς και πάρτυ γενεθλίων.
Θέλω να πω ότι αυτός ο τόπος δεν ήταν ποτέ δικός μας, μάς είχε δοθεί μόνο ένα σπάνιο προνόμιο να τον χαιρόμαστε. Αυτός ο τόπος ανήκε στην αλεπού και την οικογένειά της, στα ζώα και τα πουλιά του δάσους, στη θάλασσα, στις ελιές και στα πεύκα, που πάντα, παρά την αλόγιστη δόμηση και την αισχρή μας συμπεριφορά απέναντί τους, βρίσκανε τρόπο να ζούνε και να μας το θυμίζουνε, αποδεικνύοντας για άλλη μια φορά την ανωτερότητά τους.
Θα υπάρχει το σπίτι μας αύριο; Κι ακόμα κι αν υπάρχει, τι σημασία θα' χει, χωρίς το δάσος;
Καλύτερα να καιγόταν εκείνο και να γλύτωναν όλα τ' άλλα.


Build A Fire - KLF