THE BIG NOWHERE

ένα σημειωματάριο

Thursday, December 21, 2006

Let the children loose it, let the children use it, let all the children boogie.......

Κυριακή βράδυ σ'ένα αυτοκίνητο τέσσερις φίλοι, διασχίζουν τους δρόμους της πόλης. Ακούνε ραδιόφωνο και λένε μαλακίες και αστεία που μόνο αυτοί τα καταλαβαίνουν γιατί αλλιώς δεν θα' τανε φίλοι. Ξαφνικά στο ραδιόφωνο πέφτει ένα κομμάτι που το ξέρουν καλά.
Αρχίζουν λοιπόν να τραγουδάνε όλοι μαζί κοιτώντας ψηλά τον ουρανό κι ελπίζοντας ότι κάτι θα δούνε. Το τι είδε ο καθένας από τους τέσσερις μόνο αυτός το ξέρει, από κει που ήτανε όμως να γυρίσουν σπίτια τους μέσα στην κατάθλιψη για την εβδομάδα που ξεκινούσε, βγήκανε έξω και στριφογυρίσανε σ' όλη την μίζερη, παλιωμένη, συντηρητική βρωμόπολή τους. Εκείνο το βράδυ, τους φάνηκε ότι έλαμπε ολόκληρη σαν κάποιος από ψηλά να την είχε βουτήξει στη χρυσόσκονη.



Starman - David Bowie

2 Comments:

Anonymous Anonymous said...

το πρώτο που βιαστικά ήμουν έτοιμος να γράψω ήταν: ποιοι τέσσερις φίλοι, εγώ ήμουν μέσα στο αυτοκίνητο;
μετά κατάλαβα ότι ήμουν και ησύχασα (είπαμε, μπορεις να κάνεις ό,τι θέλεις, αρκεί να είμαι κι εγώ κάπου κοντά...δεν είναι ότι δεν μπορώ και χωρίς εσένα, μπορώ αυτό το έχουμε εμπεδώσει, είναι που δεν θέλω, κατάλαβες;)
βρωμοπόλη η βρωμοπόλη μας; σι λίγου θα μας πεις κι χουριάτς.
love you baby
άντε και στα καλύτερα που έρχονται.

7:32 AM  
Blogger mauvais garçon said...

There's a staaaaarman waiting in the skyyyy...

(Let all the children boogie Father Christmas!)

9:58 AM  

Post a Comment

<< Home